Geçmiş ve Gelecek Şuandadır
Danışanın terapide “şimdi- burada”anlattığı ilişkileri,çatışmaları, şikayetleri, semptomları, düşünce, duygu, his yada davranışları aslında geçmişinde “orada-o zaman” yaşayıp çözemediği anlam veremediği, çatışmaları,yaşam öyküleri, anıları,hikayeleri,fantezi ve hayalleridir.Bir başka deyişle danışanın çocukluğunda yada ergenliginde o zaman-orda önemli ötekiler(anne -baba-kardeş)ile yaşadığı orjinal hikayesi vardır. Şimdi burda terapist ile yaşadığı ilişki kopya ,ikinci baskı hikayedir. Terapide yaşanan süreç ve içerik çok önemlidir. Danışana iyi gelen şifa verip huzura ulaştıran konuşulan konular yani içerik değil,terapist ile kurduğu terapi sürecindeki aktarım ilişkisidir. Ancak unutulmamalıdır ki süreç ilişkisini oluşturan sözlü ve sözsüz içerik yani konuşulan konular,
mimikler,sözsüz içerikli diğer davranışlardır.Yani içerik sürecin baş aktörüdür.
Terapi ortamı, terapistin nitelikleri,çevre ve yaşanılan diğer şartlar ise içeriği etkileyecek diğer yardımcı aktörlerdir. Terapötik ilişkinin temelini oluşturan anne-çocuk ilişkisini bir müsabaka öncesi yapılan antramana benzetirsek gerçek yaşam deneyimlerini de yapacağı müsabakaya benzetebiliriz. Terapi odasına danışanı getiren antremanda kafasına takılan anlayamadığı,anlam veremediği,çözemediği,tüm çabasına rağmen sahaya yansıtamadığı başaramadığı hayalleridir. Annesinin antreman da öğrettiği güzel ve özel öğretileri yada öğretemediklerini eksik kalan yanlarını şu an yaptığı yaşam müsabakasında ortaya koyamıyor olmasıdır.Bu arada unutmayalım ki danışanda kayıtlı baba imagosu da maçı yöneten kural,yasak,emniyet ve düzeni sağlayan otorite,yani doğal hakemdir.
Terapist bazen danışanın antreman ve gerçek maçtaki performansı arasındaki farkı görmesini sağlayan bir ayna veya ekran,bazende danışandaki oluşan gerilimi azaltan bir reglatördür.
Danışan aslında terapi sonunda bilinç dışında varolagelen ilkel bir varoluşsal gerçeği,öz bilişi (self-awareness)tekrar hatırlayarak terapi sürecini tamamlar.
